Valdivia en Niebla.

Zaterdag 30 december 2017

Toen we vanmorgen wakker werden scheen de zon, fijn! Ontbijt is hier inbegrepen dus naar de ontbijttafel. Het doet hier allemaal aan alsof je in een studentenhuis zit, her en der hangen mensen rond iedereen bezig met zijn eigen dingen. Het ontbijt bestond uit een bakje yoghurt met fruit en havermout  en verder waren en broodjes met boter en jam, koffie en thee. Meer dan genoeg eigenlijk. We raakten aan de praat met Theo, een Duitse jongen die stage loopt voor zijn afstudeerscriptie en als bijbaantje hier werkt. HIj weet heel veel over de omgeving en de geschiedenis van Chili. Nieuw voor ons- en fijn om te horen- was dat veel Duitsers hier al rond 1850 naar toe zijn gekomen. Het waren idealistische Duitsers die na een mislukte revolutie tegen de zittende macht ( nog geen keizerrijk maar allemaal koninkrijkjes) hier neerstreken.  (Voor zover ik het allemaal goed heb begrepen.) Volgens Theo zijn de meest nazi's na de tweede Wereldoorlog  naar Argentinië gevlucht. 

Verder heb je hier ook  nog de Mapuche ( oorspronkelijke bewoners) die in dit gebied lang autonomie over hun eigen rijk hebben weten te houden en nooit door de Spanjaarden zijn overheerst. Uiteindelijk hebben ze veel later toch het onderspit moeten delven tegen de Chilenen en Argentijnen  Dat geeft nog steeds spanningen.  

Enfin, Theo had ook goede wandeltips dus even later zaten we in de auto. Valdivia zag er natuurlijk veel mooier uit dan gisteren. Het is een stad aan de monding van 3 rivieren die even verderop bij Niebla in de Stille Oceaan stromen. Het doet allemaal Scandinavisch aan, een beetje zoals de fjorden, erg mooi. Bij Niebla zijn een aantal forten gebouwd door de Spanjaarden omdat dit een strategische plek was die ze onder andere tegen de Hollanders moesten verdedigen. Ja de Hollanders waren ook weer van de partij! De forten en het bijbehorende museum bezocht en daarna een mooie wandeling gemaakt van een kleine drie uur in een soort privé natuurpark aan de kust. Toen we terugkwamen naar de vismarkt c.q. visafslag gelopen die direct naast de rivier ligt. Visafval wordt in de rivier gegooid. We hadden zoiets al eens gezien op Curacao en daar kwamen toen de zeeschildpadden op af. Eerst zagen we hier de meeuwen en een soort gieren, maar toen we in het water keken zagen we een stuk of 10 enorme Zeeleeuwen rondzwemmen. Geweldig gezicht. 

 We wilden daarna eigenlijk ergens gaan eten maar kunnen het niet zo goed vinden hier. Na wat zoeken besloten om gewoon weer zelf te koken, veel goedkoper, lekkerder en gezelliger! Deze keer was ik aan de beurt. Een lekkere macaroni in elkaar geflanst. Nu nog even reisloggeren met een bakkie koffie erbij. Morgen laatste dag van 2017, oudjaar! We vieren het hier in het hostal. Met andere gasten  en de knotsgekke eigenaresse, oorspronkelijk uit Californië. Moeten we allemaal iets te eten en drinken meebrengen en zij gaat ook iets maken. Ze had het ook over verkleden.... nou ja, we laten het maar over ons heenkomen.