San Clemente

 San Clemente, Villa Maravilla, Woendag 20 december 2017 21.21

De zon is net onder en ik zit te schrijven met uitzicht op het Andesgebergte. Het is hier net Zuid Frankrijk, uitgestrekte wijnvelden met op de achtergrond de bergen. Echt zomervakantiegevoel.

 Omdat ik net opmerkte dat de Oleanders er een beetje slap bijstonden heb ik eigenaresse Marion gevraagd of ik ze water mocht geven. ' Kennelijk is de tuinman ze vergeten, dus graag antwoorde Marion!!'  Stond ik, net als thuis in de zomer op ons terras , de Oleanders water te geven, heerlijk natuurlijk! 

Villa Maravilla is een chambre 'd hotes met 4 gastenkamers gerund door de Duitse Marion die hier een paar jaar geleden naartoe is geëmigreerd. Een stevige goedlachse dame van rond de 40, type Ien Dales voor degenen die dat nog wat zegt. 

 We hebben voor het eerst sinds lange tijd een kamer die écht schoon is, frisse lakens op het bed en een fijn donzen dekbed, wat een genot! Verder een prachtige mediterrane tuin met Lavendel, Stokrozen, druiven, Vijgen, Palmen, nog veel meer mooie planten en een zwembad. Een paradijsje dus! De kookkunst van Marion is de kers op de taart, zeker met een glaasje van de hier geproduceerde wijn naast haar heerlijke gerechten.

Toen we gisterenochtend vertrokken moesten we eerst vanuit San Alfonso het dal weer terugrijden naar Pirque. Van daaruit verder naar het Zuiden. Het Zuiden dat wij associeren met ' richting de warmte' is hier natuurlijk ' richting de koude'. Maar daar hebben we tot nu toe gelukkig nog niets van gemerkt . Twintig kilometer na Pirque draaiden we de snelweg op, een aangename verrassing: prachtige 4 baans weg met aan ons linkerkant de bergen en rechts de uitgestrekte wijnvelden. Net als in Frankrijk een ' peage' , we voelden ons helemaal thuis. Rond 15.00 bereikten we Maravilla, 15 kilometer buiten San Clemente. 

Ik vond Bas de hele dag al een beetje kort aangebonden en toen ik vlak voor aankomst vroeg of hij zich wel goed voelde kwam het hoge woord er uit; hij voelde zich ziek en had weer koorts. Dit keer geen buikgriep maar keelontsteking . Heel vervelend, vooral voor hem, maar niets aan te doen. Wel fijn dat we nu op zo'n goeie plek zitten! Verder moet hij zich maar gewoon weer rustig houden en uitzieken. Er zijn ergere dingen! Ik ben vandaag  naar San Celemente gereden, om geld te halen, wat boodschappen te doen, multi vitamines voor Bas te halen enz. Verder lekker liggen lezen aan het zwembad, helemaal geen straf. 

 Bas heeft gelukkig wel eetlust, dus hij heeft net lekker gegeten van de bloemkoolquiche en biefstuk met bratkartoffeln van Marion. De koorts begint ook te zakken. Met een beetje mazzel kunnen we morgen misschien een niet te lange wandeling maken. We zien wel, eerst maar weer eens diep slapen, het is hier zo donker en zo stil! En dan ook nog dat frisse schone bed.... mmmmm! 

Welterusten! 

PS wegens ziekte van de fotograaf komen de foto's later!