Nieuwe avonturen en gay pride.

Het is zaterdag 28 oktober 2017
We hebben net geluncht bij Zus en Zo . Het is druk hier,  er staat een podium met  DJ en een enorme regenboogvlag en iedereen is vrolijk: we zijn in afwachting van de de gay-parade die hier start. We zijn benieuwd, leuk dat we dit nog meemaken! We zouden eigenlijk vandaag naar Amsterdam vliegen maar de kist ( zoals Bas altijd zegt) staat er niet goed voor. Het zou kiele-kiele worden en van business class zou al helemaal geen sprake zijn. Morgen staat hij er veel beter voor: bijna 100 stoelen beschikbaar, dus de keus was niet zo moeilijk. Ik kan toch dinsdag pas terecht bij de tandarts dus dat is ook geen probleem. Mijn lieve tandarts heeft heel erg haar best gedaan en kan waarschijnlijk de kroon er vrijdag al opzetten. In het gunstigste geval gaan kunnen we dan vrijdag vertrekken richting Peru. Maar nu kijken we wel weer erg ver vooruit, eerst morgen maar eens in Amsterdam zien te komen! Helaas konden we geen nachtje bijboeken in het hotel wegens volgeboekt dus dat betekende  weer een keer verhuizen. Maar daar draaien we ons hand ook niet meer voor om dus om 12.00 zaten we in ons nieuwe onderkomen voor een nacht....
Gisteren hadden we een hele leuke dag!

Vrijdag 27 oktober 2017

Vroeg op om weer om 8.30 bij het Vat te zijn. We werden al opgewacht door de eigenaar van Jenny’s tours om excuses te maken voor het slechte verloop van de trip gisteren. Hij ging het helemaal goed maken vandaag met goede auto’s en gidsen. Excuus aanvaard Jan! 

Eerst Paramaribo weer uit naar het Zuiden. Langs de centrale markt waar het een drukte van belang is. Dan laten we de drukte achter ons. De auto is prima en Miguel heeft zijn rijbewijs bij zich  haha!  We stoppen bij een leuk koffietentje vlak bij de voormalige Suralco fabrieken. Daar maken we kennis met gids nummer twee, Roel Linger, een enorme en joviale stadscreool. ( Surinamer die afstamt van de slaven en in de stad woont). We drinken koffie, eten bakabana ( gebakken banaan) en maken kennis met de mensen met wie we de tour naar de Jodensavanne samen gaan maken. Een Nederlandse Surinamer getrouwd met een Finse en hun dochter met syndroom van Down. Heel aardige mensen. Het programma naar de Jodensavanne zou worden uitgebreid met een boottocht vanaf Stone Island over het Brokopondo(stuw) meer om brulapen te gaan kijken en te gaan zwemmen, of dat akkoord was. Nou prima Roel!Op naar de Jodensavanne. Onderweg vertelde Roel volop over de geschiedenis en zijn gevoel over de slavernij en de huidige situatie in Suriname. Natuurlijk zeer kritisch over de blanken en de Hollanders in het bijzonder. ( niet persoonlijk opvatten jongens... Nee Roel) Leuke discussies onderweg, zo vond Roel het geen probleem om over negers te spreken ( komt van negroide, niet van nigger) , maar zwarte Piet vond hij dan weer niet kunnen. Zoveel mensen zoveel meningen. Eenmaal op de Jodensavanne ging het natuurlijk over de Joden en bleek Roel ook niet vrij van enige vooroordelen. Hoe dan ook, begin 17 e eeuw vestigde een groep Portugese Joden zich hier. Zij werden gevolgd door anderen en er ontstond een levendige Joodse gemeenschap / plantage aan de oever van de Surinamerivier, 50 kilometer ten zuiden van Paramaribo. Begin 19e eeuw is de plantage na een periode van achteruitgang en een grote brand verlaten. De begraafplaatsen ( een Joodse en een voor de slaven / niet joden) en de ruine van de synagoge zijn er nog. Dit is ook de plek waar de roman ‘ Hoe duur was de suiker’ zich afspeelt, erg interessant en leuk om te zien en in het bijzonder voor Bas natuurlijk niet te missen! Na een heerlijke lunch gingen we weer op pad richting het stuwmeer. Het laatste deel van de weg kenden we van eergisteren. We hadden niet verwacht zo snel terug te zijn op Stone island. De boot werd in orde gemaakt en even later voeren we tussen de ( kale) bomen die na al die jaren ( sinds 1964) nog steeds boven het water uitsteken. De bootman navigeerde ons er prima doorheen. Al snel legden we aan op eiland waar een kleine familie nogal geisoleerd woont ( a la Floortje aan het eind van de wereld). Toen het stuwmeer een aantal jaren geleden een periode heel laag stond is er een groep apen overgestoken die er, toen het water weer steeg, vastzaten. Nou die konden wij dus goed bekijken. Toen weer aan boord. Na een heerlijk tochtje stapten we uit op een eilandje en konden we zwemmen. Ik heb me ooit in Brazilie voorgenomen om nooit meer in water met piranja’s en andere roofvissen te gaan zwemmen maar ja, alleen op die kant blijven zitten is ook weer zo wat. Dus ik ben het heerlijke lauwwarme water ook maar weer ingesprongen. Een beetje ronddobberend vergaste Roel ons met spannende verhalen over voodoo, verschijningen, andere entiteiten, enz.. Hij gelooft er heilig in! We hebben maar niet tegengesproken...En toen werd het tijd voor de terugtocht. Met een dreigend onweer en een schitterende dubbele regenboog voeren we terug. Daar stond een heerlijke koele Djogo klaar. En toen terug naar Paramaribo. We waren moe, hebben een heerlijke grote soto ayam ( heet hier anders) gehaald en die op ons terrasje opgegeten. Onze grote vriend Laurent uit Frans Guyana, die gisteren kwam aanwaaien, was blij ons ( vooral ‘ la tete a coco’ ) te zien en at  gezellig een hapje mee. Laurent is een jongetje van 11 dat met zijn moeder in het hotel verblijft en ons erg leuk vindt. Hij is gebiologeerd door het kale hoofd van Bas en noemt hem inmiddels consquent ‘ tete a coco” ( cocosnoothoofd haha!) 

 En dan weer even terug naar vandaag..Het is inmiddels wat later. We zitten in Souposo, onze laatste avond hier. We hebben vanmiddag meegelopen in de gayparade. Het was erg leuk. Trommels, koperblazers en dansers, een meterslange regenboogvlag en veel vrolijke mensen. Boris Dietrich liep ook mee. Heel weinig publiek helaas en het publiek dat er was ook niet altijd even enthousiast wat maar weer bewijst hoe nodig die parade is. We eindigden in de Palmentuin waar het feest verder ging. Onderweg brak een echte regenboog door, dat kan niet anders dan een signaal van boven zijn dat het goed is haha!  En hiermee komt dan een einde aan ons Surinameavontuur. We hebben het hier  geweldig gehad! Morgen voor even terug naar ons koude kikkerlandje. Groet!