Het is zover!!

 Vorige week nog een gezellige borrel bij cafe Nel voor familie en vrienden, donderdag na het werk een net zo gezellig etentje met de collega's en vrijdag was het zo ver; na maanden van voorbereidiing is onze ' grote vakantie'  is begonnen! Spannend! Om 6 uur opgestaan, uitgezwaaid door Francois en Robert met de taxi naar Schiphol. Komen we mee of niet; dat is altijd weer de grote vraag. Het stond er een week geleden nog zo goed voor, 40 lege stoelen, zelfs nog een paar in de business, maar de stuntprijzen hebben hun werk gedaan, eergisteren 5 overboekt en wij nummer 6 en 7 op de IPB lijst. Dus de eeste 5 stoelen zijn voor ander IPBers. He verdikkeme, dat wordt weer spannend. Maar we hadden geluk: om 9.30 konden we aan boord in de grote blauwe vogel ( een ouwe vertrouwde Boeing 747) die ons naar Willemstad ging vliegen. In de economy welliswaar maar heel blij dat we meekwamen. Na 10 uur vliegen landden plaatselijke tijd 14.00 ver weg van Nederland maar binnen ons Koninkrijk op Curacao. Eerst maar eens wat guldens uit de automaat tappen en een taxi zoeken. Direct nadat was gebleken dat we mee mochten heeft Bas nog snel een hotel voor de eerste drie nachten geboekt. Sonesta Kura Hulanda hotel in Willemstad. Dus op naar Willemstad: de taxi kost 30; is dat voor ons allebei? Koffers ingebgrepen? Nog andere toeslagen? ( ja wij kennen het klappen van de zweep!): Alles inbegrepen! Nou hup dan maar. Na een half uurtje rijden we Willemstad binnen; tegenover de iconische koloniale gevels aan de haven rijden we een staatje in en zijn er. Nou dat centraal gelegen klopt wel!  Ik geef 50 gulden en verwacht er 20 terug; misverstandje: het was geen 30 gulden maar 30 dollar; 55 gulden. Alle prijzen worden inderdaad in guldens en dollars aangegeven, ze gebruiken beide valuta. Nou dat was weer eens een nieuwe variatie in de taxipraktijken. Het hotel blijkt prachtig! Een oude wijk is helemaal gerestaureerd, de kamers bevinden zich in de huizen in de verschillende straatjes en pleintjes. Onze kamer in een koloniaal huisje is prachtig. Ons bed is boven onder het schuine dak, de ventilator draait zachtejs zijn rondjes, onze spullen liggen opgeborgen in de donkerbruine oude krakende kasten.... Eerst even opfrissen en toen Willemstad in. De vrolijk gekleurde gevels aan de haven, lopen door de Langestraat en Heerenstaat, betalen met guldens.! Dat iedereen Nederlands spreekt is leuk en ach ja; een lekker koud Heineken biertje met een portie bitterballen is ook niet verkeerd met een enorme Jet Lag in de tropische warmte ( 31graden) . Ja en nu is het kwestie van even doorbijten; het lijf wil maar een ding ; slapen! Maar als we dat gaan doen dan liggen we straks midden in de nacht klaarwakker en komen we niet het ritme. Met een biertje laten het vrolijke leven van Curacao aan ons voorbij trekken. Nog een beetje rondgelopen en toen het donker begon te worden gaan eten in restaurant Gouverneur; uitzicht over de Sint Annabaai ; rauwe tonijn, vissoep met een glaasje koele Chardonnay, het leven is goed!  Om 21.00 in ons bedje... ik check nog even de uitgaven met de creditcard, blijkt er voor dat etenje ruim 130 euro afgeschreven te zijn terwijl ik had gerekend op ongeveer 75. Ik kijk nog eens goed; ja hoor zelfde truukje in een andere variatie: de guldens waren dollars geworden. Ik had ook iets te diep in die mooie ogen gekeken denk ik maar dit laten we niet op ons zitten natuurlijk, hup de kleertjes maar weer aan en op naar Gouverneur. Gelukkig niet ver weg. Een heel verbaasde ober met dezelfde mooi ogen, excuses en 120 gulden in contanten terug... en toen lekker gaan slapen. Onze reis is goed begonnen!!