Op naar het Zuiden!

Zondag 17 december

Om 11.30 uur stonden we bij Sixt om onze huurauto af te halen. Bas had er best lang over gedaan om alle aanbiedingen ter vergelijken. Ingewikkeld met die verzekeringen en toeslagen. Maar het is hem uitermate goed gelukt: een witte BMW! We konden bij de controle van eventuele schade helemaal niets vinden, hoe goed we ook keken. Nog nooit eerder gehad, een huurauto zonder ook maar één krasje of deukje. Toen ik eenmaal achter het stuur zat bleek waarom: 9 kilometer op de teller; gewoon een gloednieuwe auto! Leuk!!

Gek genoeg zit er geen navigatiesysteem in maar met onze gedownloade op GoogleMaps gaat het ook prima. En we kunnen naar onze eigen muziek luisteren via Bluetooth. Maar voor de muziek aan gaat eerst maar eens het drukke Santiago uit zien te navigeren. Het is opletten geblazen want die Chilenen rijden als gekken. Hard, wild, brutaal, toeterend, agressief en met de meest onverwachte manoeuvres. Eerst maar eens in Pirque zien te komen, een klein uurtje rijden, midden in de wijnstreek en daar dan lekker lunchen. We stelden ons bij Pirque een klein Zuid Frans wijnstadje voor; mooie terrassen omringd door uitgestrekte wijnvelden. Nou dat viel tegen: we dachten nog in een buitenwijk van Santiago te rijden toen we doorkregen dat we al in Pirque zaten. In één grote file ook nog want er waren kennelijk meer mensen op het idee gekomen om de grote stad te ontvluchten. Eenmaal buiten Pirque werd het wat rustiger op de de weg en zagen we ineens een leuk restaurant met terras. Een salade en natuurlijk een glaasje witte wijn hier midden tussen de wijnvelden! ' We mogen vandaag geen alcohol schenken omdat er ( presidents) verkiezingen zijn' riep de ober. Hadden we ook al in Bolivia meegemaakt. Gek genoeg hebben we helemaal niets gemerkt van die verkiezingen; geen poster of campagnes gezien of gehoord. Terwijl er toch wel wat op het spel staat, er zijn hier veel rijken en een grote middenklasse die het goed heeft, maar ook nog heel veel mensen die in armoede leven. Er is internationaal bewondering maar ook veel kritiek op het neoliberale beleid dat veel economische groei geeft, maar waarvan lang niet iedereen profiteert. ( dank voor het artikel Remko!) Enfin; geen wijn bij de lunch, waar gaat het over! 

 Na de lunch reden we de ruige natuur in, een prachtige weg door de bergen richting Lo Valdés, vlak bij de Argentijnse grens. Een route met schitterende uitzichten. De muziek aan en genieten. We komen tot de conclusie dat dit toch wel is wat we het liefste doen, met auto of camper de wereld verkennen! Het werd steeds ruiger en de verharde weg hield op. Bas dacht dat een paar kilometer verderop een mooi hostal zou zijn dus we reden maar door. Een prachtige weg, alleen kwam er geen hostal maar alleen maar warmwaterbaden. Teruggekeerd naar de laatste ' bewoonde plek' . Daar was een hostal: konden we voor 80 euro in een wel in heel deprimerend vies hokje met een stapelbed. ' Nee dank u signora!' . Het ene hostal konden we niet vinden, het andere was gesloten en een derde was nog armoediger dan de eerste. DIt hadden we ons iets anders voorgesteld ! We zagen onszelf zitten in een simpele maar mooi gegelegen refugio, uitzicht op de sneeuwbergen! Niet dus; dan maar 25 kilometer terug naar San Alfonso, het dichtstbij gelegen dorp waar we eerder doorheen reden. 

En daar zitten we nu; in een oude villa hebben we een kamertje bij Lucia. Het is een beetje armoedig en een beetje vies, zeker in de gemeenschappelijke keuken, maar is toch leuk en betaalbaar. Want dat is het gekke hier: overnachten is absurd duur! We zagen in San Alfonso b.v. ook huisjes die leken op wat we in Bolivia hadden: kost 190 euro per nacht! Nou dat doen we dus maar niet. We zitten nu voor 45 euro per nacht. 

Het bed is goed dus we gaan vast heerlijk slapen!