Ayuthaya

Ayuthaya, Donderdag 15 februari 2018

We hebben nog een paar heerlijke dagen gehad Koh Samet, we werden alsmaar rustiger en meer ontspannen en hadden eigenlijk wel langer willen blijven, maar we willen ook nog wat meer zien van Thailand voor we de grens met Laos oversteken. 

Dinsdag 13 februari

Vroeg opgestaan, spullen gepakt, ontbeten en om half tien kwam de speedboot. We stapten als laatsten in en gingen helemaal voorin de boot zitten. Het waaide nogal en de golven waren hoger dan normaal en nog voor vertrek sloeg er een flinke golf overboord, allebei zeiknat! Iedereen schikte in zodat we toch wat naar achteren konden, maar nat waren we toch.

Uitgezwaaid door Hugette kozen we het ruime, wilde sop. Klappend op de golven die af en toe weer over de voorsteven sloegen zodat ook onze medepassagiers het niet helemaal droog hielden. Na 20 minuutjes varen stonden we weer aan de wal. Snel een droge broek aangetrokken, even later kwam Phoon voorrijden en drie uurtjes later zaten we weer in het Pinnacle hotel, zelfde kamer, leuk! 

Geluncht met Iwan, op zoek gegaan naar een ouderwetse dompelaar zodat we onderweg koffie en thee kunnen zetten, maar die hebben we helaas niet gevonden. Op tijd weer ons bed in want morgen weer verder.

Woensdag 14 februari

Om 9.00 liepen we bepakt en bezakt het hotel uit. Eerst lopend naar metrostation Lumpini , van daar naar treinstation Hua Lamphong, een mooi oud kopstation uit 1916. In de dienstregeling stond dat de trein om 10.00 zou vertrekken maar toen we kaartjes haalden bleek dat ineens 9.25 te zijn, niet te begrijpen hoe het hier werkt maar het scheelt een half uur wachten. De kaartjes kostten 15 bath ( nog geen 40 cent) dus toen we bij het instappen moesten kiezen stapten we maar in het rijtuig 3e klasse, houten banken, geen airco, maar wel sfeer! 

Al boemelend kwamen we een kleine twee uur later aan in Ayuthaya. Na rustig, vriendelijk maar volhoudend onderhandelen werden we voor 150 bath ( 3,75) met de tuktuk naar ons hotel gebracht. ( 40 cent voor de eerste 80 kilometer met de trein, 10 keer zoveel voor een ritje van 5 kilometer met de tuktuk)

We slapen de komende nachten op een boot op de rivier! Tip ( een soort Tippie One voor de kenners van Gooise vrouwen) ontving ons. We begrepen vrijwel niets van wat ze allemaal vertelde maar de boot is leuk, goeie bedden, airco en fan en een terras op het achterdek met uitzicht op de beroemde tempel : Wat Chai Watthanaram, wie doet ons wat!

Spullen uitgepakt, lichte lunch en toen met de fietsen die we hier konden huren erop uit. Eerst naar de naastgelegen tempel waar we de schilpadden bananen konden voeren ( tip van de hoteleigenaar). Ik wilde de banaan gewoon uit de hand voeren aan die kleine schatten, maar gelukkig gaf de tuinman me een stokje om de banaan op te prikken, geen gek idee bleek even later; die schilpadden bleken nogal fel en agressief naar de banaan te happen met scherp gekartelde bekkies! Toen verder naar  Wat Chai Watthanaram wat we vanaf de boot in de verte zien liggen. De ruines van een van de vele tempels uit de tijd dat Ayuthaya als hoofdstad van Siam ( 1351-1767)  een bruisende stad was met hoogstaande cultuur. Er werd handel gedreven met vele andere landen waaronder natuurlijk de Nederlanders. Zij waren zeer onder de indruk van de schoonheid van Ayuthaya. Helaas hebben de Birmezen de boel in 1767 veroverd en geplunderd. De Birmezen werden er al snel weer uitgegooid maar toen is de hoofdstad meteen verplaatst naar wat het huidige Bangkok is. 

De stad ligt eigenlijk op een soort eiland tussen drie rivieren in en had destijds heel veel klongs ( grachten) , het moet echt het Venetië ( of Amsterdam) van het Oosten zijn geweest en deed qua inwonersaantal en welvaart niet onder voor andere wereldsteden als Londen of Parijs.

Wat moet het hier mooi geweest zijn met al die tempels. Zelfs de ruines zijn indrukwekkend en doen ook denken aan de beroemde Ankor Wat in Cambodja. We hebben er rond zonsondergang, met het prachtige licht, twee uur genoten en heel veel foto's gemaakt.

Gegeten in een restaurant aan de rivier en later nog een biertje op ons achterdek. Goed ingesmeerd met de anti-mug en met twee brandende antimug spiralen die we nog even hadden gescoord bij de supermarkt . We zijn op Koh Samet ondanks alle voorzorgsmaatregelen toch een paar keer geprikt dus we nemen geen halve maatregelen. Rond 23.00 zachtjes deinend in slaap gevallen...

Donderdag 16 februari

Nadat Tip ons had verwend met gebakken eitjes zijn we weer op de fiets gesprongen. Eerst naar het tourist information Center waar we een mooie expositie over de geschiedenis van de stad bekeken. Daarna nog een andere mooie tempel bezocht en toen naar Baan Hollanda ; het Hollandse huis. Een kado in 2004 van Beatrix aan koning Bhumibol om 400 jaar betrekkingen tussen de koninkrijken te vieren. Die betrekkingen zijn altijd goed geweest en daarom is er ook nog een gele tulp naar Bhumibol genoemd haha!  In Baan Hollanda, nog bijna 8 kilometer fietsen in die hitte pfff, ook weer een mooie expositie over de geschiedenis van Holland en Siam. Gelukkig hadden ze ook heerlijke cappuccino en koel water zodat we verfrist de terugweg konden aanvaarden. Een late lunch aan de rivier en toen een dutje in de hangmatten op het terras van ons hotel. En nu dus aan het reisloggeren.

We hebben besloten hier nog een nachtje langer te blijven, morgen slapen we hier dus ook nog. En dan gaan we ook bedenken wat de volgende stop wordt.

Wordt vervolgd, groeten uit Thailand!