Khon Kaen

Koh Kaen, zondag 18 februari 2018

Een heerlijke lazy zondagochtend op het terras van onze hotelkamer in Kho Kaen, uitkijkend over de prachtige tropische tuin, kopje koffie erbij en een glas ijskoud water ernaast, mmmmm.... en hoe is dat allemaal zo gekomen?

Vrijdag 16 februari hebben we nog een prachtige dag gehad in Ayutthaya. We zijn eerst naar de enorme liggende Boeddha gefietst. Omdat het vandaag de verjaardag zou zijn geweest van Nora hebben we haar, en onze andere geliefden in de hemel, herdacht door bladgoud, kaarsen, wierook en bloemen te offeren, een heel ritueel waar we door een lieve Thaise dame doorheen geloodst werden. Mooi en fijn om te doen, heel anders dan het gewoonlijke kaarsje branden, ze zullen wel verrast opgekeken hebben daarboven.

Daarna nog naar Wat Pra Si Sanphet, de tempel rond het voormalige Koninklijk paleis. Vervolgens naar Wat Mahathat, de tempel met het Boeddhahoofd tussen de wortels van een grote boom, een enorme toeristentrekker. Als laatste, naar Wat Ratchaburana, een tempel met een enorme pagode waar je eerst helemaal omhoog kunt klimmen en daarna via smalle steile trappen weer naar beneden de crypte met goed bewaarde muurschilderingen in. Het liep tegen 13.00 en het was heel warm en dan ook nog fietsen en traplopen; ineens hadden we er helemaal genoeg van, snel terug naar onze boot! Na een lichte lunch een uurtje liggen soezen in de hangmatten, met uitzicht over de rivier. We hadden geen puf meer en waren ook een beetje tempelmoe, dus de zonsondergang hebben we vanaf het achterdek van de boot, met een koel biertje erbij over ons heen laten komen. 

Zaterdag 17 februari  

Vroeg uit de veren en met de tuktuk naar het station. Er waren gelukkig nog kaartjes in de tweede klasse met airco, want we gaan vandaag vijf en half uur treinen naar Kho Kaen. We wilden ontbijten in het prachtige restaurant op het station, dat we hadden gezien bij aankomst, maar dat bleek pas om 10.00 open te gaan, onnavolgbaar die Thais! Bas heeft ergens  koffie en een zak met een soort lekkere pindakroepoek gescoord dus het kwam toch nog goed. De stationschef, hier nog een eerzaam beroep met bijbehorend uniform, luidde de prachtige koperen stationsbel bij aankomst en vertrek van de treinen. Rond 9.30 stapten we in , deze keer in de luxe coupe. Het landschap was niet spectaculair, maar we vermaakten ons met boeken en Ipad en het leven rond de vele stationetjes waar we stops maakten. Rond 16.00 stapten we uit op station Kho Kaen. We hadden een druk station in de stad verwacht maar het was het tegendeel. We begonnen te twijfelen of we goed waren uitgestapt, maar de stationschef verzekerde ons dat we goed waren en wilde ook meteen heel graag met ons op de foto! Het is duidelijk, ze zijn hier nog niet gewend aan hordes toeristen. Meteen kaartjes voor de doorreis van overmorgen gekocht, dat is alleen mogelijk in het plaatselijke boemeltje, derde klasse. Het is gelukkig maar ongeveer drie uur rijden naar Nong Kha. Toen tevergeefs op zoek naar een taxi,  er stond alleen een tuk tuk ( een ouderwetse Thaise) . Ons daar met de bagage ingepropt. Na tien minuten draaiden we een drukkere weg op en even latere stopten we voor het Piman Garden Hotel. Voor hier een tamelijk goed hotel, oprit vol glimmende auto's,  de jongen van de lobby schoot naar buiten met een kar voor de bagage. Zaten wij opgepropt in die tuktuk, wat een entree, lachen! 

We kregen een heerlijke ruime kamer met groot terras. Eerst onder de douche, een koel biertje op het terras en toen op advies van de receptioniste naar de Saturday Night Market even verderop. Nooit eerder zoiets gezien; een enorme markt die zich uitstrekt over honderden meters van een brede straat. De helft bestaat uit eettentjes die allemaal verschillende gerechten verkopen, erachter kun je zitten bij de lage tafeltjes ( zonder stoelen) om het op te eten. We kochten viskoekjes, papayasalade, patthai, gegrilde inktvis, fruit en water en aten terwijl we uitkeken over de markt, prachtig verlicht met honderden gekleurde lampions. Bijna geen andere toeristen want in Kho Kaen is eigenlijk niet zoveel te zien. Vrijwel niemand spreekt Engels hier, dus gewoon gebarentaal, zolang je er vriendelijk bij lacht komt alles goed! We zijn de markt helemaal overgelopen, werkelijk van alles te koop, tot aan honden en katten en muizen aan toe. Druk, gemoedelijk gezellig.

En nu de hele dag, het is inmiddels bijna 14.30, op ons terras. De reis verder uitgestippeld, hotel in de volgende plaats ( Nong Kha) geboekt en aan het reisloggeren. Bas heeft net bij wat stalletjes weer een heerlijke lunch gekocht, kip, vis en rijst, een heerlijke groente- fruit shake en mango. Misschien zo nog naar een mooie tempel hier, mischien ook niet, wordt vervolgd!