Daas van de Dazen op de vulkaan

Puerto Octay, Zaterdag 13 januari 2017

We zijn terug in Hostal Zapato Amarillo, bij Nadia en Armin in Puerto Octay. Het was nog een flinke rit gisteren en we moesten de ferry weer nemen naar het vasteland. Rond 17.00 waren we hier. Onderweg konden we al genieten van het uitzicht op de sneeuwbergen en vulkanen, de ' Osorno' en de twee kleinere ernaast, waarvan er één in 2015 is uitgebarsten . Deep down hoopt Bas dat er een gaat uitbarsten, lijkt mij ook wel spannend, maar in de praktijk zal het waarschijnlijk heel wat gedoe geven en de lol zal er snel af zijn !

Vandaag hebben we dus  eindelijk de wandeling kunnen maken over de vulkaan mét uitzicht. Sanne, Jaap, een leuk Nederlands stel uit Tanzania en hun zoontje Tibbe gingen mee, want die wilden ook wandelen en hadden geen auto. 

De uitzichten waren mooi alleen werden we helemaal gek van de dazen, een soort vliegen ter grootte van hommels. Ze vliegen om je heen, soms met 20 tegelijk, zoemen vreselijk en als je ze wegslaat komen ze met dezelfde vaart weer terug. Doe je even niets dan komen ze op je zitten en bijten zelfs door een t-shirt of dunne broek heen, bloed willen ze!   Ik heb dat weten te voorkomen door continue ( echt bij elke stap) met mijn overhemd in het rond te slaan, Bas probeerde dat ook maar is desondanks twee keer gebeten. Doet niet heel veel pijn en er ontstaan geen jeukende bulten gelukkig. Ik snap eigenlijk niet dat ik die hele wandeling ( twee uur heen, twee uur terug) heb gemaakt want het was gekmakend. Maar ja, eerst denk je nog, als we straks uit het bos op de lavavelden zijn zal het wel minder worden en als je daar dan weer bent en je ziet de meren en vulkanen wil je toch ook weer even doorlopen daar het uitzicht punt. En doordat Sanne, Jaap en Tibbe ( Tibbe van 16 maanden in de rugzak) gewoon doorliepen konden we natuurlijk ook niet opgeven. Het schijnt dat het seizoen voor die beesten nu is begonnen en ongeveer een maand duurt. Hoe Zuidelijker hoe meer van die beesten. We zijn dus blij dat wij op de terugweg zijn. Al met toch geen slechte dag en zoals Nadia zegt: Geen paradijs zonder slangen!