Naar de andere kant van de wereld!

Bangkok, zondag 28 januari

Het was me het weekje wel, met heel veel reizen en wat gedoe, maar nu zitten we dan toch maar weer heerlijk in de stad waar we zo vaak zijn geweest en in het hotel waar we zo gek op zijn; Pinnacle Lumpini Park Hotel in Bangkok!

Hoe is het allemaal zo gekomen:

Maandag 22 januari namen we afscheid van Zuid Amerika en Chili. We gingen erg op tijd naar de luchthaven want er waren wat kleine complicaties: Ik heb een flinke verkeersboete en geen rijbewijs en toen ik Bas vroeg of hij zijn Chileense visum in zijn paspoort had zitten, om weer in te leveren bij vertrek, bleek dat niet zo te zijn. Hij heeft werkelijk alles doorzocht maar kon het niet vinden. Het is ook wel een lullig kassabon-achtig ding dat je zomaar per ongeluk kan weggooien, maar stom blijft het natuurlijk. Na enig zoekwerk op internet bleek het geen grote ramp; je kunt een kopie krijgen op de luchthaven. We kennen de Chileense (in) efficiënte inmiddels dus we namen er maar goed de tijd voor. Verder ook een goed gevulde portemonee mee om mijn boete te kunnen betalen als dat nodig blijkt om het land te kunnen verlaten.

Het bleek allemaal erg mee te vallen. Toen we na enig zoekwerk de 'visumdienst' hadden gevonden werd gezegd dat de stempel in het paspoort voldoende was. Voor niets ongerust geweest. Ook ik kwam zonder problemen langs de douane zodat we uren te vroeg kant en klaar waren! Gelukkig had een hele aardige vent die ons incheckte er met een grote knipoog twee vouchers bij gegeven voor de business class lounge. Nou daar kwamen we de tijd wel door met heerlijke hapjes en drankjes. En ja hoor, bij de gate kregen we onze stoelen ' voorin' . Wat een genot! Eerst vliegen naar Buenos Aires, daar een stop om nieuwe passagiers in te laten stappen en dan door naar Amsterdam. Wel even uitstappen. Bas was vrijwel zeker dat we daarna weer business zouden zitten want er waren nog 5 stoelen open en die zouden toch niet het laatste uur verkocht worden? Helaas bleek dat voor vier van die vijf stoelen toch het geval! Balen! Bas in de business en ik op rij 18 op de middenrij tussen twee grote kerels ingeklemd, nog 12 uur vliegen... ja dat is andere koek! 

Dinsdag 23 januari 

Een beetje gebroken na die lange reis waarbij van slapen natuurlijk geen sprake was geweest, naast een redelijk fitte Bas in de trein naar Hilversum. Pa Sluis was natuurlijk blij ons te zien en had de koffie klaar!  Gezellig bIjgepraat, overtollige spullen uit de tassen ( reisgidsen Zuid Amerika en warme wollen (onder)kleding hebben niet nodig in Thailand ) en weer klaar voor vertrek naar Schiphol. Toen Bas nog even checkte bleek de kist zwaar overboekt met veel IPBers voor ons. Eigenlijk kansloos, al weet je het nooit helemaal zeker. Na wat afwegingen besloten niet te gaan, ik was doodmoe en Rogier en Remko hadden aangeboden voor ons te koken en bij hun een nachtje te slapen. Fijn en gezellig!  Dus met Uber taxi- trein- car2 go naar Rogier en Remko in Amsterdam waar we  werden opgewacht met heerlijke hapjes en wijn. Remko had verukkelijk gekookt en het was fijn om bij te praten. Om 22.00 in diepe slaap gevallen. 

Woensdag 24 januari 

Om 9.30 roken we warme broodjes in de oven . Remko was teruggekomen van het werk en even later kwam Rogier ook aan, wat lief! Samen ontbeten. Toen een was in de wasmachine gedaan en daarna maakte ik van de gelegenheid gebruik om langs Tony te gaan om mijn haar te laten knippen. Op de fiets door druilerig Amsterdam, maar wat een genot! Een bijkomend plezier van reizen;  je kunt weer zo genieten van thuis!! Heel cliché maar o zo waar: wat leven we toch in een geweldig land! 

Ook de vlucht van vandaag stond er heel slecht voor en die van donderdag nog slechter, volle kisten en veel IPBers. Iedereen wil naar Bangkok kennelijk. Bas heeft een alternatieve route gevonden; via Singapore ( vertrek 21.00)  en dan met een charter naar Bangkok. We besloten het toch ook maar te gaan proberen op de vlucht naar Bangkok, maar gingen ervan uit dat het niet zou lukken. En toen viel het toch ineens mee: we kregen de allerlaatste twee vrije stoelen, helemaal achterin het vliegtuig, naast elkaar! Joepie!! Om 17.00 de lucht in, snel onze vriend Iwan bericht en gevraagd of hij kon kijken of er een kamer in ons hotel vrij was. Hadden we nog niet kunnen boeken natuulijk.

Donderdag 25 januari

We zaten best gezellig daar achterin vlak bij de crew die ons verwende met wat we maar wilden en ik kon tenminste naar de WC als ik moest.  Na 10 uur vliegen landden we om 10 uur in Bangkok. Met de taxi naar het hotel, waar Iwan die in Bangkok woont en Charles, die gisteren hier is aangekomen, ons al opwachtten. Het was gelukt met onze kamer, fijn! Op het dak bij het zwembad was het de kunst niet diep in slaap te vallen en zo meteen een beetje in het ritme te komen. Dat lukte wonderwel, maar  's avonds, na het heerlijke eten in restaurant Vincent, konden we onze ogen letterlijk niet meer openhouden. We hebben het hotelbed gelukkig nog gehaald en vielen direct in een diepe slaap! 

Vrijdag 26 januari

We hebben de hele dag aan het zwembad gehangen, beetje lezen, dutten, eten en drinken. S' avond met Charles gaan eten op het terras van de Telephone Bar, een bekende hangout voor gay Bangkok, midden in het drukke uitgaansleven. Heerlijk om te zitten en mensen te kijken. Terug naar het hotel gelopen, wel een tippel van bijna drie kwartier, door de zwoele tropische nacht. Wat vinden we het fijn om weer hier te zijn!

Zaterdag 27januari

Om 8.00 wakker. ' Zullen we gaan rennen in het Lumpinipark Bas? '  Dat is iets wat ik me al jaren voorneem om te doen, maar waarvan het uiteindelijk nooit is gekomen. Maar nu ik de maanden voor vertrek zo trouw heb getraind en uiteindelijk 7 kilometer kon rennen, vind ik het jammer om het helemaal te laten verslonzen. Er was tot nu toe niet veel gelegenheid en we trainden natuurlijk ook wel met al die pittige wandelingen, maar met het park voor deur is er geen smoes meer. Bas had ook zin (dat zei hij met een diepe zucht) dus een half uurtje later liepen we door het park, samen met heel veel andere Thai, expats en toeristen. Wandelen, snelwandelen , rennen, aan de oefentoestellen, yoga, Tai Chi, iedereen bezig op zijn of haar manier. Veel te zien dus, niet saai en wat zijn we goed bezig! Twee rondjes park, ongeveer 6 kilometer verder waren we moe en kregen het wel heel warm want de zon brak door. Terug in het hotel in het zwembad gesprongen om af te koelen en toen ontbijt met veel fruit, havermout en yoghurt en een omelet. 

Weer een beetje fut in het lijf dus met Iwan en Charles op pad. Met de boot over de rivier richting memorial bridge en daar met een pontje over om de Portugees Katholieke kerk Santa Cruz te gaan bekijken. Het doel van deze tripjes, die we al vaak met Iwan gemaakt hebben, is meestal niet zo belangrijk, de reis er naar toe is altijd minstens zo leuk. Via een wijkje aan de rivier waar het gewone Thaise leven zich afspeelt, kwamen we bij de kerk met allemaal enorme beelden van Katholieke heiligen eromheen, de kerk zelf was dicht helaas. Een Thaise koning in de 18e eeuw heeft dit aan de Portugezen geschonken die hem in een oorlog hebben geholpen ( zoiets, het fijne weet ik er niet van) Langs de rivier teruggelopend naar de steiger kwamen we langs een prachtige Chinees Boedistische tempel. Even verderop stond de bekende Hindoeïstische tempel Wat Aron. Via via daar naar toe gelopen. Kwamen we ook terecht in een Thaise tempel waar jonge monniken ( ieder Thaise jongen vanaf  12 jaar wordt geacht zich een paar weken / maanden in de tempel te verdiepen in het Boedhisme) aan het studeren waren. Geen toerist te zien, leuk! Dat was wel anders bij Wat Arun, de schitterende, met geglazuurde tegels bedekte  Hindoeïstische tempel. ( wat een multi religieus uitje vandaag!) Van daaruit met de taxiboot terug. 'S avonds samen nog een hapje gegeten en toen op tijd weer ons bed in. ( Nog?) geen behoefte aan het uitbundige nachtleven van Bangkok....

Zondag 28 januari    

Spierpijn in de benen dus maar niet gaan rennen. Om 8.00 al aan het ontbijt en nu hangen we lekker aan het zwembad ( je). Reislogger schrijven, nadenken wat we willen doen, hier in Bangkok de komende dagen en daarna. Zo meteen de straat op, kijken waar we een lekker hapje kunnen lunchen. En verder zien we wel, we zijn blij!