Het luie zweet er uit!

12 oktober 2017 - St. Willibrordus, Curaçao

Het is donderdagavond 12 oktober, na opnieuw een heerlijke dag op Curaçao. Het einde komt wel in zicht want zondag zullen we vertrekken naar Paramaribo. Enerzijds wel leuk om weer nieuwe dingen te gaan ontdekken maar ook wel met een beetje pijn in het hart want we vinden het hier echt heel leuk en voelen ons zo langzamerhand ook een beetje thuis in resort Natural Curacao met Paul, Tatjana en Inkie.

Eerst maar een terugblik. Dinsdag 10 oktober was een heel ontspannen dag. Na de koffie namen we afscheid van onze 'roommate' Dan, met wie we een paar dagen de villa hebben gedeeld. Dan vloog terug naar Boston. Een aardige maar wel aparte kerel met nogal wat neuroses ( o.a.alles strak opgeruimd houden... ik heb er ook een beetje last van) waar we veel om, maar ook met gelachen hebben. En als je dan een paar dagen een huis en badkamer deelt ontstaat er toch een band. Dus we hebben Dan hartelijk uitgezwaaid. Vervolgens moesten wij ook weer verhuizen, van de villa naar de studio. Inmiddels ons derde onderkomen hier. Niet zo mooi als de villa maar wel helemaal privé en met een leuke ' buitenkeuken'. Ach zo waren we weer ff lekker bezig. Verder eigenlijk niet zoveel gedaan en 's avonds maar gaan eten in Williwood. Het was daar gezellig druk want het bleek vandaag een feestdag op Curacao; onafhankelijkheidsdag!  Nou gezellig was het! We liepen daar Kitty tegen het lijf die ook in ons resort verblijft en hebben gezellig met haar een heerlijke geitenhamburger met geitenkaas en gebakken zoete aardappelen gegeten. Er was toen al wat geflits in de lucht....

'S nachts brak er een enorme onweersbui los. Felle flitsen, harde donders en keiharde regen zoals we die bij ons niet kennen. Wat komt er dan een water uit de lucht zeg! Het koelde wel lekker af en in bed voelde we de kleine waterspetters die door de harde wind door de horren werd geblazen... beetje eng dat keiharde onweer maar ook wel romantisch....

Woensdag 11 oktober

En ja als het hard onweert op Curaçao dan valt de stroom uit, in ieder geval alles op 220 volt. Dus geen koffie bij Paul en Tatjana. He jammer! Gelukkig bleek al snel dat ons kleine koffieapparaatje op 110 volt het nog wel deed, dus toch koffie. Tatjana stelde voor dat wij donderdag, vandaag dus, de hoogste berg van Curaçao, de Christoffelberg zouden gaan beklimmen samen met Inkie. Goed plan, eindelijk maar weer eens wat actiefs doen zeg! De woensdag verder besteed aan het doen van wat wasjes, zelf weer gekookt en verder niet zoveel.

Vanmorgen om 6 uur op en tegen 7 vertrokken naar  Christoffel National Park om die berg te gaan beklimmen met Inkie. Het is niet zo'n hoge berg ( nog geen 400 meter) en de wandeling omhoog duurt ongeveer 1.5 uur. Appeltje, eitje dachten we. Maar in deze tropische temperaturen, hoge luchtvochtigheid en steil klimmende paden, het laatste stuk klauterend, bleek het toch nog een forse inspanning! Wel beloond met een prachtig uitzicht en een heel voldaan gevoel achteraf. Vanmiddag naar een wat luxere strandtent hier 'Karakter' gegaan. Is, om eerlijk te zeggen, niet slecht bevallen. We lagen er heerlijk, de koele witte wijn smaakte prima en morgen gaan we er lekker eten. Vandaag zijn we er op tijd vertrokken . Bas is aan het koken: pasta met knoflook, olie, pepertje en peterselie en een lekker visje van hier. Zal vast weer heerlijk zijn.

Tot slot nog een feit dat we door een ongelooflijk toeval in contact kwamen met een jongen die we ook bij het snorkelen met de zeeschildpadden hadden gezien. Bleek hij daar onderwaterfoto's van te hebben gemaakt waar wij op staan! Nou die sturen we natuurlijk mee. (staan nu dus ook bij de foto s van het snorkelen van afgelopen maandag, zijn er leuk !)

Tot zover weer! 

Foto’s

4 Reacties

  1. Gerard van Mossel:
    13 oktober 2017
    Leuke verhalen weer en herkenbaar als je er zelf geweest bent. Wij hadden een huis direct aan de oceaan op de rotsen met een privétrap naar het water en zoals jullie open keuken hadden wij een open woonkamer (geen buitenmuur richting oceaan). Geweldig om 's ochtends aan de koffie op zoek te gaan naar geluiden die wij niet kenden en te ontdekken dat er dolfijnen voorbij zwemmen. Heel benieuwd hoe jullie Suriname gaan ervaren (dat zal Marjory herkennen). Je doet dit keer nogal laconiek over de tweede interne verhuizing maar zal wel weer een toestand zijn geweest om jullie hele hebben en houden over te brengen. Kunnen jullie trouwens uitleggen waarom jullie hutkoffers met jullie meeslepen, over wasjes praten (niet 1 dus maar meerdere) terwijl je de helft van de tijd schijnbaar in je blootje rondloopt (ligt)? Helft van meegesleepte kleding dus overbodig en de was zal wel meevallen. (Heerlijk dat plagen en jennen, ik kan het niet laten). Geniet van de laatste paar dagen daar en op naar meneer Bouterse. (via Caracas?)
    0
  2. Tineke:
    13 oktober 2017
    Wat een prachtige foto's en mooie verhalen. Wat hebben jullie t slecht!😉
  3. Loek en Wil:
    13 oktober 2017
    Gewèldig !!!
  4. Iwan:
    14 oktober 2017
    Ik geniet iedere weer heel erg van jullie reisverhalen, wat is het leven toch fijn!
    Heel veel plezier nog op het eiland en op naar de volgende bestemming, een prachtig land waar jullie het vast ook fijn hebben.
    Geniet!