Naar de vulkaan.

Vrijdag 5 januari

Het zag er vanmorgen iets lichter uit in de lucht dus niet te lang blijven liggen en al voor het ontbijt gaan douchen, we wilden het mooie weer benutten. Langs het meer Llanquihue reden we richting de vulkaan Osorno. Eventjes een zonnetje maar al snel  alles weer net zo grijs als de dagen ervoor, alleen regende het voor de verandering niet continue, af en toe was het even droog, hoera! 

Wel een prachtige weg langs lieflijke weilanden, gehuchten met prachtige houten kerkjes en langs het meer, door het regenwoud. We snappen nu nog beter waarom het REGENwoud heet! Soms reden we door een groene tunnel van bomen en we hebben nog nooit zoveel kleuren groen gezien. Eenmaal bij de vulkaan via een stijl haarspeldbochtenweggetje omhoog, maar van die vulkaan zagen we natuurlijk niks! Toch maar gaan wandelen daar. Soms trok de lucht wat open en konden we wel naar beneden kijken over het meer, maar naar boven bleef de lucht potdicht. Dat wandelen was bij tijd en wijlen spooky want soms zag je ineens geen hand meer voor ogen door de wolken. Toch mooi gewandeld over de onbegroeide lavavelden en bergen. Meestal zwartgrijs maar soms ook rood gekleurd. Na de wandeling door regen en wind onszelf beloond met een spaghetti Bolognaise in de skihut. 'S Winters wordt er geskied en je kunt er nu ook een stuk met de skilift omhoog. Wat wij niet hebben gedaan natuurlijk, omdat we daarvoor te sportief zijn, haha. ( en het idioot duur was...) Na de lunch verder gereden langs het meer, zodat we er helemaal omheen gereden zijn. Onderweg werd het weer steeds beter. Toen we rond 18.30 thuis kwamen zagen we de voet van de vulkaan in de verte en ook de top kwam net boven de wolken uit. Na het eten rond 21.00 was hij zowaar bijna helemaal te zien. He he, gelukkig maar , Bas ook weer rustig! 

Toch weer een leuke dag!